غزل دلاويز و سورنا در يك دانشكده تحصيل می‌كنند و هر دو شاعرند. غزل ناراحتی چشمی دارد و با شدت يافتن بيماری، از تحصيل در دانشگاه انصراف می‌دهد و بعد از مدتی بينايی‌اش را از دست می‌دهد. سورنا كه نگران سرنوشت غزل شده به سراغ او می‌رود تا در درس‌های دانشگاهی كمكش كند و به تدريج بين آن‌ها علاقه‌ای ناگفته به وجود می‌آيد. شعرهای غزل به طور اتفاقی به دست يك آهنگساز می‌رسد و او با غزل قراردادی می‌بندد تا شعرهايش به صورت ترانه و دكلمه با صدای خودش اجرا شود. كم كم اشعار و صدای غزل محبوبيت زيادی پيدا می‌كند. غزل كه مدتی در شبانه‌روزی نابينايان اقامت داشته، به آپارتمانی شيك نقل مكان می‌كند. او با يك مجری راديو به نام حورا برازنده آشنا و شعرهايش از راديو نيز پخش می‌شود. سورنا كه جرأت پيشنهاد ازدواج به او را ندارد، در نامه‌ای عشقش را به غزل اعتراف می‌كند، اما نامه به دست او نمی‌رسد. سورنا كه در روزنامه‌ها مقاله‌های حقوقی می‌نويسد، توسط دو موتورسوار كتك می‌خورد، اعصاب حنجره‌اش آسيب می‌بيند و توانايی حرف زدن را از دست می‌دهد. او با اين توهم كه غزل ازدواج كرده، به حالت قهر و انزوا به شمال، نزد مادرش در روستايی دوردست می‌رود. غزل نيز كه پی به وضعيت سورنا برده در خيابان تصادف می‌كند و در بيمارستان بستری می‌شود. سورنا كه توسط دوستش به واقعيت پی برده، شمال را به قصد تهران ترك می‌كند.