سوران ملقب به «كاك ستلايت» نوجوان پر جنب و جوشی است كه از روستايی ديگر آمده و بزرگان روستا را مجاب می‌كند تا ماهواره‌ای در آنجا نصب شود. او كه رييس دار و دسته بچه‌های روستا به حساب می‌آيد، از طريق واداشتن آن‌ها به خنثی كردن زمين‌های مين‌گذاری شده و فروش لاشه اين مين‌ها به يك واسطه، برايشان كسب درآمد می‌كند. در اين بين سر و كله آگرين و برادر معلولش هنگاو پيدا می‌شود كه كودكی نابينا را به همراه دارند. در يك مرافعه كوچك، ستلايت مغلوب هنگاو می‌شود و از سوی ديگر او كه عاشق آگرين شده، تلاش می‌كند به هنگاو هم نزديك شود. به همين دليل وقتی كودك نابينا، بی‌خبر از همه جا خود را وسط ميدان مين می‌بيند، ستلايت جان خودش را برای نجاب او به خطر می‌اندازد و مجروح می‌شود. پيش از آن در يكي از ديدارهای كوتاه، ستلايت براي آگرين از بركه‌ای سخن گفته كه چند كودك عشق ماهی سرخ را در خود غرق كرده و به همين دليل مردم روستا از آب آن بركه استفاده نمی‌كنند. پيش‌بينی هنگاو در مورد حمله نظامی، ستلايت را به تكاپو می‌اندازد و اهالی روستا در موعد مقرر تجمع می‌كنند. ورود نيروهای نظامی آمريكا و كشورهای ديگر شرايط گذشته را تغيير می‌دهد. آگرين به دنبال فرصتی است تا كودك حرام‌زاده‌اش را از ميان بردارد و هنگاو به شدت مانع كار او می‌شود. بچه‌های گروه ستلايت كه به تخليه افزارهای نظامی مشغولند با هشدار هنگاو پراكنده می‌شوند و اندكی بعد يكی از همان افزارهای عمل نشده می‌تركد. به اين ترتيب شرايط جديد باعث تجزيه گروه ستلايت می‌شود. از سوی ديگر آگرين سرانجام نقشه‌اش را به اجرا درمی‌آورد و خودكشی می‌كند و هنگاو در ميان نظاميان تازه وارد، رهسپار جايی نامعلوم می‌شود...